Geloofd en Aanbeden zij Jezus Christus in het Heilig Sacrament
In de vroege ochtend van dinsdag 18 oktober heeft onze lieve medezuster
Maria Gertrudis
Benedictines van het Heilig Sacrament
Marie-Thérèse Philips
* 29-8-1929 + 18-10-2022,
meermalen voorzien van het Sacrament van de zieken, de laatste oproep van haar Heer heeft mogen beantwoorden. Zij trad in onze priorij “Regina Pacis”te Valkenburg in op 2 oktober 1952, en legde haar professie af op 20 april 1954. In haar lange kloosterleven heeft zij meerdere verantwoordelijke taken met toewijding vervuld waarvan de laatste taak was portierster van het klooster. Als Valkenburgse was zij daarbi in haar element om de Valkenburgers haar diensten aan te bieden. Haar lange ziekte heeft zij met overgave en in vrede gedragen. Wij zijn bijzonder onze medezusters dankbaar voor de goede en liefdevolle zorg die zij al die jaren zuster Gertrudis hebben verleend.
Wij bevelen onze medezuster in uw gebed aan.
Moeder Maria Scholastica en medezusters osb. Ap.
Moeder Trinidad en medezusters SSVM
Priorij “Regina Pacis” Oud-Valkenburgerweg 16
6301 CK Valkenburg aan de Geul
+ Geloofd zij het Heilig Sacrament
Avondwake voor zr. Maria Gertrudis Philips, 20 october 2022.
Evangelie: Mathaeus 11, 25-30.
We zijn hier samengekomen om afscheid te nemen van onze lieve zuster Maria Gertrudis.
Eerste Periode:
“Ik word ook zuster”, zei het meisje van 12 jaar, die samen met veel Valkenburgers de nieuwe zusters, de Benedictinessen van de altijddurende Aanbidding van het H. Sacrament, verwelkomde op 10 april 1942.
Valkenburg kende in die tijd meerdere kloosters ten behoeve van thuiszorg en verpleging, voor onderwijs op verschillende niveau’s, voor de studie en de vorming van toekomstige priesters en andere doeleinden.
Een beschouwend klooster was er in Valkenburg echter niet. Juist voor altijddurende beschouwing en gebed kwamen in 1942 de Benedictinessen naar Valkenburg. Ze werden bij hun intocht door vele mensen langs de straat hartelijk verwelkomd; tussen hen in stond de kleine, 12-jarige Marie-Therese Philips, die met die luide woorden haar voornemen, haar verlangen, te kennen gaf.
Voelde zij het verschil tussen apostolische en biddende kloosters toen al aan? Er was thuis natuurlijk over gesproken, want de familie Philips woonde naast het nieuwe klooster. Hun tuinen waren gescheiden door een hoge muur.
Vader en Moeder Philips waren overtuigd praktiserend katholiek. Hun gezin telde acht dochters en een zoon.
Tweede periode:
10 jaar later trad Marie-Therese inderdaad in, op 2 october 1952; ze was toen een kordate, frisse jonge dame van 23 jaar. Nu volgde een periode van Jezus dieper leren kennen en van vorming in het kloosterleven van de Benedictinessen van de Aanbidding. Deze periode werd tot haar en aller vreugde in 1954 op 20 april bekroond met haar professie.
Derde periode:
Nu begon de lange weg in de oefenschool van de st. Benedictus voor de dienst des Heren. De tijd van gebed aan de voeten van het H. Sacrament zou haar, samen met haar dienende liefde voor haar medezusters, vormen tot een trouwe en gelukkige Bruid van Jezus Christus.
Met toewijding heeft zij op die weg vele taken in onze communiteit vervuld: de zorg voor de wasserij en de strijkafdeling, de zorg voor de kippen en de eieren, voor de hostiebakkerij, de boekbinderij en last not least: haar taak als portierster van het klooster. Daar, als portierster en gastenzuster, was zuster Gertrudis het meest in haar element: ze kon er als echte Valkenburgse haar talenten ten volle benutten voor allen die kwamen en die ze hartelijk verwelkomde.
Vierde periode:
Toen langzaam aan haar krachten begonnen te minderen, brak de laatste periode aan van haar lange leven: telkens opnieuw kreeg ze iets waartoe ze niet meer de mogelijkheid had,af te geven. In volle overgave gaf deed ze dat, stapje na stapje. In dit proces werd ze met alle liefde door haar medezusters bijgestaan en omringd, bijzonder door haar nieuwe medezusters, de “blauwe zusters”, die haar dag en nacht verzorgden.
Het was mooi bij bezoekjes aan haar te ervaren dat de overgave telkens dieper werd. Eerst was haar “amen”: alles wat God wil; nu werd het: “alles wat Jezus wil”!
Zeventig jaar was ze lid van onze gemeenschap. Op dinsdagochtend 18 october had ze werkelijk alles afgegeven en sloot ze stil en eenvoudig haar ogen.
“Leer van mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart”; dat heeft Jezus haar niet tevergeefs gezegd. Zij gaat ons voor op die weg.
We mogen God danken voor haar!
