101ste verjaardag van de geboorte van de H. Paus Johannes Paulus II
Carolus Jozef Wojtyła werd in 1920 in Wadowice in Polen geboren. Na zijn priesterwijding en theologiestudie in Rome keerde hij terug naar zijn vaderland en vervulde verschillende pastorale en academische taken. Na eerst hulpbisschop van Krakau te zijn geweest, werd hij in 1964 benoemd tot aartsbisschop en nam hij deel aan het Tweede Vaticaans Oecumenisch Concilie. Hij werd tot paus verkozen op 16 oktober 1978 en nam de naam Johannes Paulus II aan. Zijn buitengewone apostolische ijver, in het bijzonder voor gezinnen, jongeren en zieken, bracht hem ertoe wereldwijd talloze bezoeken af te leggen aan het Godsvolk. Tot de vele vruchten, die hij de Kerk als erfenis naliet, behoren vooral zijn zeer rijke uitingen van het Leergezag, alsook de promulgatie van de Catechismus van de Katholieke Kerk en van het Wetboek van Canoniek Recht, zowel voor de Latijnse Kerk als voor de Oosterse Kerken. Hij stierf godvruchtig in de Heer te Rome op 2 april 2005, op de vooravond van de tweede zondag van Pasen, de zondag van de goddelijke barmhartigheid.
Vreest niet! Opent de deuren voor Christus!
Petrus is naar Rome gekomen! Wat anders toch heeft hem gericht op deze stad – het hart van het Romeinse Rijk – en hem erheen geleid dan de gehoorzaamheid aan de inspiratie die voortkwam van de Heer? Misschien wilde deze visser uit Galilea niet hierheen komen. Misschien was hij liever daar gebleven, aan de oevers van het Meer van Genesaret, bij zijn boot en bij zijn netten. Maar door de Heer geleid en gehoorzaam aan zijn inspiratie, is hij hierheen gekomen!
Volgens een oude traditie wilde Petrus Rome verlaten tijdens een vervolging onder Nero. De Heer kwam tussenbeide en ging hem tegemoet. Petrus wendde zich tot Hem en vroeg: “Quo vadis, Domine?” – “Waar gaat Gij heen, Heer?” Waarop de Heer hem onmiddellijk antwoordde: “Ik ga naar Rome om opnieuw gekruisigd te worden”. En Petrus keerde terug naar Rome en bleef hier tot aan zijn kruisiging.
Onze tijd nodigt ons uit, dringt er bij ons op aan en verplicht ons om onze blik te richten op de Heer en ons te verdiepen in een nederige en toegewijde overweging van het mysterie van de oppermacht van Christus zelf.
Hij, die geboren is uit de Maagd Maria, gehouden werd voor de Zoon van een timmerman en als de Zoon van de levende God werd beleden door Petrus, – Hij is gekomen om ons allen te maken tot “een koninkrijk van priesters”.
Het Tweede Vaticaans Oecumenisch Concilie heeft ons het mysterie van deze macht in herinnering gebracht door de zending van Christus als Priester, Profeet-Leraar en Koning in het licht te plaatsen; deze zending wordt voortgezet in de Kerk. Iedereen, heel het volk van God, heeft deel aan deze drievoudige zending. En wellicht werd in de voorbije tijd de tiara, d.w.z. deze drievoudige kroon, geplaatst op het hoofd van de paus om door dat teken aan te duiden dat de hele hiërarchische orde van Christus’ Kerk, heel zijn “gewijde macht” die in haar wordt uitgeoefend, niets anders is dan een dienstwerk, – een dienstwerk dat eigenlijk maar één doel nastreeft: dat heel het volk van God deel heeft aan deze drievoudige zending van Christus en altijd onder de macht van de Heer blijft, welke haar oorsprong niet ontleent aan de machten van deze wereld, maar aan de hemelse Vader en het mysterie van het Kruis en de Verrijzenis.
Deze absolute macht van de Heer, die tegelijk zacht en aangenaam is, beantwoordt aan elke diepte van de mens en aan de hoogste aspiraties van zijn verstand, wil en hart. Zij spreekt niet de taal van het geweld, maar drukt zich uit in liefde en waarheid.
De nieuwe opvolger van Petrus op de zetel in Rome verheft vandaag zijn stem voor een vurig en nederig gebed vol vertrouwen: “Christus! Geef dat ik de dienaar kan worden en zijn van uw unieke macht! De dienaar van uw zachte macht! De dienaar van uw macht die geen einde kent! Geef dat ik een dienaar kan zijn! Ja zelfs de dienaar van uw dienaren”.
Broeders en zusters! Vreest niet om Christus te ontvangen en zijn macht te aanvaarden! Helpt de paus en allen die ernaar verlangen om Christus te dienen en, met Christus’ macht, de mens en heel de mensheid!
Vreest niet! Opent de deuren, ja zet ze wijd open voor Christus! Opent voor zijn reddende macht de staatsgrenzen, de economische en politieke systemen, de brede domeinen van cultuur, beschaving en ontwikkeling. Vreest niet! Christus weet “wat er in de mens is”. Hij alleen weet het!
Tegenwoordig weet de mens vaak niet wat hij innerlijk met zich mee draagt in de diepten van zijn geest en van zijn hart. Vaak is de zin van zijn leven op deze aarde onzeker. Hij wordt overvallen door een twijfel, die tot wanhoop wordt. Laat daarom, zo vraag en smeek ik u nederig en met vertrouwen, laat toe dat Christus spreekt tot de mens. Hij alleen heeft woorden van leven, ja van eeuwig leven.
Uit de homilie van de heilige paus Johannes Paulus II aan het begin van zijn pontificaat.
